اشتراک در خبرنامه
لطفاً نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه در کادر زیر وارد کنید.
آمار سایت
- کل کاربران ثبت شده: 1962 کاربر
- کاربران حاضر در وبگاه: 0 کاربر
- میهمانان در حال بازدید: 381 کاربر
- تمام بازدید‌ها: 21922917 بازدید
- بازدید ۲۴ ساعت گذشته: 35874 بازدید
کنفرانس های انجمن
همایش
اپتیک و فوتونیک،
بهمن 1403
(برگزار شد)
استفاده از مطالب ارائه شده در این پایگاه با ذکر منبع آزاد می باشد.
جلد 26 - مجموعه مقالات پذیرفته و ارائه شده در بیست و ششمین کنفرانس اپتیک و فوتونیک ایران
ICOP & ICPET _ INPC _ ICOFS سال26 صفحات 896-893 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ayareh Z, Moradi M. Investigation of localized surface plasmon resonance and Fano resonance in Au:Ag heterodimers. ICOP & ICPET _ INPC _ ICOFS 2020; 26 :893-896
URL: http://opsi.ir/article-1-2033-fa.html
URL: http://opsi.ir/article-1-2033-fa.html
آیاره زهره، مرادی مهرداد. بررسی تشدید پلاسمون سطحی جایگزیده و تشدید فانو در دوپار نانوذرات طلا و نقره. مقالات پذیرفته و ارائه شده در کنفرانس‌های انجمن اپتیک و فوتونیک ایران. 1398; 26 () :893-896
زهره آیاره*1 
، مهرداد مرادی1
، مهرداد مرادی1
1- دانشگاه کاشان
چکیده: (1921 مشاهده)
شبیهسازی دوپار نانوذرات طلا و نقره با استفاده از ماژول تفاضل محدود در حوزه زمان (FDTD) در نرم افزار لومریکال انجام شده است. تشدید پلاسمون سطحی جایگزیده نانوذرات طلا با تشدید پلاسمون سطحی جایگزیده و تشدید فانو مربوط به دوپار نانوذرات طلا و نقره محاسبه و مقایسه شدهاند. با تغییر اندازه نانوذرات و فواصل مختلف بین نانوذرات، قله تشدید فانو بهینه شد. بیشترین شدت قله تشدید فانو برای نسبت شعاع طلا و نقره 1:4 و فاصله 9 نانومتری نسبت به هم محاسبه شده است. نکته قابل توجه این است که در حسگرهای زیستی با تغییر اندک در ضریب شکست ماده، قله تشدید فانو، حساسیت بیستری نسبت به قله تشدید پلاسمون سطحی جایگزیده دارد.
واژه‌های کلیدی: تفاضل محدود در حوزه زمان، تشدید پلاسمون سطحی جایگزیده، تشدید فانو، دوپار نانوذرات طلا و نقره.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
