در این مقاله، گسست هیدروکربن‌های گازی به روش پلاسمای القایی لیزری در حضور کاتالیست‌های فلزی انجام گرفته است که بر پایه دو مکانیزم پلاسمایی و کاتالیستی می‌باشد. در مکانیزم پلاسمایی انرژی لازم برای شکستن پیوندهای هیدروکربنی از انرژی الکترونهای برخوردی تأمین می‌شود. در مکانیزم کاتالیستی که اساس آن جذب سطحی مولکول‌های هیدروکربن‌ها بر نانوذرات پخش‌شده در محیط پلاسما است، نانوذرات دراثر برخورد باریکه‌ی لیزر روی کاتالیست‌های فلزی در محیط پلاسما پخش می‌شوند. هر چه کندگی بیشتر باشد، میزان پخش نانوذرات در محیط پلاسما بیشتر و در نتیجه نرخ گسست مولکول‌های هیدروکربن‌ها بالاتر خواهد بود. از این‌رو، اندازه‌گیری جرم کندگی کاتالیست‌های فلزی معیار خوبی برای تعیین میزان فعالیت کاتالیستی آنها می‌باشد. اندازه‌گیری عمق کندگی توسط پروفایل‌سنج مکانیکی Dektak انجام شده است. میانگین جرم کندگی برای کاتالیست‌های پالادیم، آهن، نیکل و مس در محیط پروپان با یکدیگر مقایسه شده‌اند. نتایج حاصل از کندگی توافق خوبی با نتایج حاصل از آنالیز کروماتوگرافی گازی دارد به طوری که هر چه جرم کندگی بیشتر باشد، درصد تبدیل پروپان به هیدروکربنهای دیگر بیشتر شده است. نتایج نشان داده است، در بین کاتالیست‌های ذکر شده، کاتالیست پالادیم دارای جرم کندگی بیشتری نسبت به سایر کاتالیست‌ها است که نشان‌دهنده فعالیت بیشتر در حضور گاز پروپان می‌باشد.