Prof Ali Javan,

Scientist and Inventor–Obituary

Ali Javan Credit: MIT Department of Physics

21 September 2016 • 6:21pm

Ali Javan, the Iranian-born physicist and inventor, who has died aged 89, was the driving force behind the invention of the first gas laser – technology that later revolutionized surgery and made possible compact-disc players and supermarket scanners; in 2007 he was ranked No 12 on The Daily Telegraph’s list of the “Top 100 Living Geniuses” .

Javan conceived the working principle of the gas discharge helium-neon laser in the late 1950s and subsequently, working at Bell Laboratories in Murray Hill, New Jersey, he led a scientific team, including William Bennett and Donald Herriott, which trapped helium and neon in a pressurised tube and agitated the gases’ atoms with an electrical current. Internal mirrors at each end of the tube redirected the resulting particles of light to send them out in a concentrated and continuous red beam.

The  gas laser, which they described in the journal Physical Review Letters in 1961, represented a departure from an earlier laser, which derived its beam from a solid material, synthetic ruby, and was the first laser to operate on the principle of converting electrical energy to a laser light output.

Gas lasers have some advantages over those using solid materials in that they allow heat to disperse from the laser’s tube relatively quickly. Helium-neon gas lasers were the first lasers to be mass-produced, and before they were overtaken by diode-pumped solid state lasers and laser diodes, were were used in everything from checkout scanners and CD and DVD players to medical and monitoring technologies and laser printers. The gas laser also laid the foundation for fibre optic communication, a key technology used in today’s Internet and telecoms systems.

In December 1960, Javan made the first ever telephone call using laser beam transmission: “I put in a call to the lab. One of the team members answered and asked me to hold the line for a moment. Then I heard a voice, somewhat quivering in transmission, telling me that it was the laser light speaking to me.”

Left to right: Donald Herriott, Ali Javan and William Bennett  with the first helium-neon laser Credit: EMILIO SEGRE VISUAL ARCHIVES/AMERICAN INSTITUTE OF PHYSICS/SCIENCE PHOTO LIBRARY

Ali Javan was born in the Iranian capital, Tehran, on December 26 1926. His parents were Azerbaijanis originally from Tabriz; his father was a lawyer. Educated at Alborz High School, an establishment run by Zoroastrians, he started his university studies at the University of Tehran. After a year, however, he moved to Columbia University in the United States, where he took graduate courses in Physics and Mathematics and music classes with the composer Henry Cowell. After taking a PhD under Charles Townes in 1954, he stayed on at Columbia for four more years as a post-doctoral student researching the atomic clock.

In 1957 he published a paper on the theory of a three-level maser. The following year he joined Bell Laboratories shortly after conceiving the working principle of his gas discharge Helium-Neon laser.

Four years later he moved to the  Massachusetts Institute of Technology as an associate professor of physics, later becoming the Francis Wright Davis Professor Emeritus of Physics. There  he undertook research to expand microwave frequency-measuring techniques into the infrared, made the first accurate measurement of the speed of light and undertook research into optical electronics and nanophotonics.

Javan received numerous awards and honours for his invention of the gas laser and was a fellow of the US National Academy of Sciences, a fellow of American Academy of Art and Sciences, and an honorary associate fellow of the Third World Academy of Sciences.

Javan is survived by his wife, Marjorie, and by their two daughters.

Ali Javan, born December 26 1926, died September 12 2016

Follow the latest Telegraph Obituaries news

•  TELEGRAPH.CO.UK
• Follow @telegraph

Reference:

http://www.telegraph.co.uk/obituaries/2016/09/21/ali-javan-scientist-and-inventor--obituary/

More about Professor Ali Javan:

http://news.mit.edu/2016/physics-professor-emeritus-ali-javan-dies-0929

https://en.wikipedia.org/wiki/Ali_Javan

http://www.azer.com/aiweb/categories/magazine/42_folder/42_articles/42_javan.html

http://muslimobserver.com/ali-javan/

http://www.centralclubs.com/topic-t42971.htmlفیزیک‏دانان مطرح ایرانی                        

http://physicsworld.com/cws/article/news/2016/oct/05/flash-physics-mri-meets-nuclear-medicine-polymers-mimic-evolution-laser-pioneer-ali-javan-dies-at-89

https://ir.usembassy.gov/ali-javan/

http://www.sysoon.com/deceased/ali-javan?utm_source=dlvr.it&utm_medium=twitter

http://web.mit.edu/retireesassoc/memoriam.html

http://web.mit.edu/Physics/news/index.html

http://www.legacy.com/obituaries/thestar/obituary.aspx?pid=181008213

http://en.:union:pedia.org/Ali_Javan

http://publicrecords.directory/profiles/professor-javan.5696846.html

جامعه دانشگاهی در جایگاه مرجعیت علمی در کشور

نیازهای بشری در جوامع امروزی حول محورهایی نظیر امنیت، فرهنگ، بهداشت، اقتصاد، فناوری و علم دسته‌بندی می‌شوند. معمولاً گروه‌هایی شناخته شده در هر یک از این محورها مرجعیت اجتماعی دارند. وجود گروه‌های مرجع از ارکان جوامع، و موثر بودن و کارآمدی آنها مایه ثبات و پیشرفت کشورهاست. از این رو در برنامه‌ها و سیاست‌گذاری‌های کلان کشوری نه تنها باید این گروه‌های مرجع،  به عنوان سرمایه‌های اجتماعی، به رسمیت شناخته شوند، بلکه با تقویت جایگاه آنها، باید از توان و ظرفیت این مراجع در حل معضلات کشور استفاده بهینه به عمل آید.

 تاریخ، به خصوص در دو سده اخیر، موید و مبین آن است که علم  و دیدگاه علمی و عمق و میزان نفوذ و تاثیر این دو در جامعه از عوامل مهم در اعتلای بینش و سطح و کیفیت زندگی احاد جامعه و همچنین در طرح و تثبیت جایگاه بین‌المللی کشورهاست. این دو نکته بر لزوم وجود مرجعیت علمی در جوامع تاکید می‌کنند. هرچند که ممکن است نقشهایی جانبی و مکمل نیز به دانشگاه‌ها و مجامع علمی-دانشگاهی واگذار شود، تعریف و جایگاه اصلی دانشگاه‌ها و مجامع آکادمیک در جامعه مرجعیت علمی است.

برای قرار گرفتن، باقی ماندن و موثر بودن در جایگاه مرجعیت علمی، دانشگاه‌ها و مراکز آکادمیک باید در دو حوزه آموزش و پژوهش در علوم محل ارجاع و اتکا، پاسخ‌گو، به روز، پیش‌رو و در سطح جهانی سرآمد باشند.  نمود و مصداق اصلی مرجعیت در آموزش علوم، ارائه فراگیر دوره‌های با کیفیت آموزش مدون در رشته‌های تخصصی در سطوح مختلف دانشگاهی است. دوره‌های تحصیلات تکمیلی و به ویژه دکتری در ایفای نقش و تثبیت جایگاه مرجعیت علمی مجامع دانشگاهی در کشور نقشی به‌سزا و ممتاز دارند. حوزۀ پژوهش در علوم  باید ناظر به یکی از این دو هدف باشد: نخست، استفاده از دانش موجود برای حل مسائل مختلف- به ویژه مسایل مبتلا به جامعه و کشور و دوم، گسترش مرزهای دانش و افزودن به مجموعۀ علوم بشری و در سطح جهانی. مرجعیت در پژوهش منوط به نیل به این دو هدف است. 

در کشور ما با توجه به اقبال عمومی به آموزشهای دانشگاهی، جایگاه مرجعیت در آموزش ‌دانشگاهها از سوی مردم امری کاملاً پذیرفته شده و جاافتاده است و بار اصلی اداره کشور و مدیریت در سطوح مختلف بر دوش همین دانش‌آموختگان بوده است. هرچند به‌رغم پیشرفتهای چشم‌گیر در فراگیر شدن و رشد کمّی دوره‌های آموزش دانشگاهی در مقاطع مختلف- به ویژه در دوره‌های کارشناسی ارشد و دکتری- به شهادت آمارهای موجود، دانشگاه‌های کشور از لحاظ  کیفیت آموزشی در مرجعیت علمی قرار ندارند. در دو دهه اخیر به همت جامعه آکادمیک و به‌رغم کمبود امکانات و تنگناهای موجود، از نظر کمیت مقالات پژوهشی رشد در خور توجهی داشته‌ایم، اما از نظر کیفیت در پژوهش نیز عملکرد مجامع دانشگاهی، در هیچ یک از دو هدف پژوهش در علوم مبین ایفای نقش مرجعیت علمی در کشور نیست. به نظر ما یکی از علل این رشد نامطلوب کیفی در آموزش و پژوهش نبود حمایت قاطع و در خور از طرف مسئولان ذی‌ربط است.

برای کسب و تثبیت جایگاه مرجعیت علمی لازم است که خود مجامع دانشگاهی-اعم از دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌ها-  با قایل شدن چنین نقش و جایگاهی برای خویش، فعالانه فرهنگ‌سازی‌های مناسب را انجام دهند. به علاوه نیاز است که مسئولین و سیاست‌گذاران در مجموعه‌های وزارت علوم و بهداشت، معاونت علمی ریاست جمهوری و  مجموعه دولت، شورای عالی انقلاب فرهنگی و مجلس (از بُعد درج و تثبیت این جایگاه در قوانین) اولاً خود عمیقاً به این جایگاه مجامع دانشگاهی باور داشته باشند و ثانیاً این مهم را سرلوحه خود در تدوین دستورالعمل‌ها، آیین‌نامه‌ها و سایر ابزار سیاست‌گذاری، مدیریت و جهت‌دهی قرار دهند. شاخه‌های فیزیک و ریاضی فرهنگستان علوم آمادگی دارند که تمامی ظرفیتهای خود  را در جهت تثبیت و ارتقا جایگاه مرجعیت علمی مجامع دانشگاهی کشور به کار گیرند.